Het begaafdheidsonderzoek werd in 1946 door Nicolaas de Groot ontwikkeld. Hij was kentheoreticus; kentheorie is een tak binnen de filosofie, waarin onderzocht wordt hoe mensen denken en kennis verwerven. Nicolaas de Groot onderzocht hoe we denken en leren, en werkte aan de ontwikkeling van een methode om die kennis in kaart te brengen.

In 1949 richtte Nicolaas de Groot in Leiden het Instituut voor Begaafdheidsonderzoek op. Het instituut heeft in haar lange historie een zeer gedegen kennis en jarenlange ervaring opgebouwd in het onderzoeken en motiveren van scholieren, studenten en volwassenen bij het maken van hun keuzes binnen onderwijs en werk.

Het begaafdheidsonderzoek geniet landelijke bekendheid. Sinds 1949 heeft het instituut al meer dan 10.000 scholieren, studenten en volwassenen uit heel Nederland met een duidelijk eigen, onafhankelijke visie en werkwijze geholpen om nieuwe, doordachte keuzes in hun leven te maken.

Publicaties van N.J. de Groot

Inleiding in de experimentele kennisleer. Ontstaan en ontwikkeling van een nieuw begaafdheidsonderzoek (Sijthoff, Leiden, 1966)

Mentale discriminatie. de kansen van hoger begaafden in onderwijs en maatschappij (SMD, Leiden, 1977)

De Lyceumleerling (Wolters-Noordhoff, Groningen, 1972)